Ufak tefekti kadın, adam irikıyımdı
Binlerce kadından sadece biri
Üzerine yürüdüğünde adam, içkili
Kurtaramıyordu onu Sosyal Kurumların hiç biri...

Yaşı artık neredeyse altmış beş
Tek bir gecesi geçmedi sevgiyle hoş beş.
Uzaklaştırdı adam hayatın neşesinden
Etrafına yaklaşamadı ne bir dost, ne de kardeş.

Acıyla geçirilmiş bir hayatın son karelerinde
Bir tek adam vardı geçmişinde
Yaşamı zehirleyen tek bir işkence
Bir bıçak sızısı gördü, bakınca geriye..

İnsan olmanın onurunu unutmuş,
Kafasına bir demir yumruk vurulmuş,
Yılların ezinciyle benliği öldürülmüş
Ufak tefekti kadın.
Yüreğinin büyüklüğü tüllerle örtülmüş...

Oltaya takılan bir balık gibi
Can havliyle çırpındı son birkaç kez...
Ve attı kendini sokaklara
Kurtarırken canını savruldu saçları rüzgârda
Açık unutmuştu evin camını...



Menşure BARÇIN
8.11.2008