Ne kadar hazinmiş

Nefeslerin kifayet etmediği bir gerçekmiş

Kalbi muhabbet olunca, sevgi kalbe dolunca çare tükenmezmiş



Bilmem ki kaç kez adımlamıştık

Devri âlem içinde zamana umutla bırakmıştık

Düşlerin asudeliğinde fevkalade heyecanlıydık ve kalbi sarihtik



Sevginin zarifliğinde

Hecelerden müteşekkil kelimelerin dilliğiyle

Hisseden kalbi güzellikle ve teslim olunan umudun zenginliğiyle



Tenime nüfus eden her damlada

Sabrı muştulayan ilkimin bereketi anlamlaşacaksa

Hak, kanaatin ve tahkiki iradenin zenginliğinde ihsana amadeyse



Geçmiş yalan olur derler

Kalan, vicdanın sorumluluğunda açılan sahifelerdir

Akıl rehberdir, kitabı hakikatiyle gerçektir ve kalbi derinliktedir



Yol bilinmeden gidilmez

Aş, nimetten maadalaşarak rızk olarak zikredilmez

Güven idrake erişilmeden keşfedilmez, aşk zevklere hasredilemez



Her can bildiğini arzular

Bilinmeyenler ise umutlar için baharlaşan hazlardır

Gayret ve niyet ve kalbi ihlâsla anlamlaşacak cibilliyet ah u zardır



An ve göçüp giden zaman

Anlamaktan içtinap eden her nefes alan aziz insan

Kulluk zaviyesinde anlamlaşan ve hilkatiyle barışık olan müstesna can



Korkma ve ölümü anmayı unutma

Kaygısız bir şekilde uyuyarak ta kalbine kayıtsız kalma

Kalbi hissedişlerle bir yabancılık yaşama ve duyarsızlıkla hiç yoğrulma



Hisset ve muhabbetle nazar et

Sevgini esirgemeyerek, sana bahşedilen güzeli sevk et

İyilik ile muamele et, asabiyeti def ederek kalbine mütemadiyen meylet





Mustafa CİLASUN