Derlediğim kederimle

Bir türlü önünü alamadığım dertlerimle demdeyim

Halimin derinliğine tevessül ederek, kalbimin sahibiyle şevkteyim



Ne yapayım olmasın

Hiçbir varlık adına dostlarım yakınımda bulunmasın

Hakkın kelamını kul kimliğiyle anlasın ve nazarlarını çileyle koklasın



Maraz sahipsizdir

Nefs ziyadesiyle emre tabi olan bir zavallı hilkattir

İnsan tercihleriyle zadedir, akıl idrakle güzelleşen kalbi muhasebedir



İnsan neye sahip çıkarsa

Bilgisiz akıl her insanda bulunsa da kurtuluş değildir

Tefekkür kalb dirliğinde, bilgi birliği ve istişarenin güzelliğinde ferdir



Neme lazımcılık zillettir

Maraz, ikliminde bir yaklaşım olarak kaşımıza çıkacaktır

İhsan kime yakındır, vicdan neden yalandan hazlanmamaktadır haktır



Derlenerek düşünürsen

Şırnaklığın ikliminde hiç nefeslenmeden yücelebilirsen

Mana inkişafında hasreti yaşayan ve kalbi hissedişle itminana erersen



Sabrın ve kanaatin

Hikmetine müdrik olunamayan beyhude serzenişlerin

Kalbi kanaatin ve vicdani temizliğin ruhun lekelerden arınmasına vesiledir



Aşk, sabırla harlaşan

Sevda, kalbi darlık yaşatmayan müstesna güzelliktir

Hevesler beyhude değildir, zevklerin renginde ilahi vuslat bir gerekçedir



Ölüm bizinle barışık hilkattir

Zaman kendi seyrinde seni ve beni irşat etmektedir

Gece ve gündüz birdir, iklimler ahseni takvim için vaaz edilen hakikattir



Aşk çiçeklerin zarafetinde

Sevda mahzun gülün, gizlenen sessizliğinde bir ötedir

Nefes müddetlidir, ömür senin için emaneti sermayedir ve amelinle gidilir





Mustafa CİLASUN