Hayata renk katar açan çiçekler
Gözlerinin içi güler Zeyneb’im
Düşe kalka büyür sonra emekler
Başı yıldızlara değer Zeyneb’im

Kar çiçeği kadar narin ve küçük
Kiraz dudağında hoş bir gülücük
Yanağına konan içten öpücük
Gönlüne ses olur meğer Zeyneb’im

Kara kaş üstünde sırma saçı gür
Umuda koşardı, öylesine hür
Taze fidan gibi seçilip büyür
Kalplerde silinmez eser Zeyneb’im

Emsalleri gibi sevdi sevildi
Hayaller kurarak özlem kesildi
Sanki güzel şirin Zeynep değildi
Kaderi kendiyle gezer Zeyneb’im

Çile dolu ömür geçmez zor yıllar
Artık mevsim ne yaz, ne de ilkbahar
Gözlerine baksan acı elem var
Tebessümün yürek ezer Zeyneb’im

Orhan ile Yusuf ciğer acısı
Dört mevsim içinde dinmez sancısı
Kahırlı hayatın dertli hancısı
Çıkmaz yollarını keser Zeyneb’im

Selam olsun sana bacım gönülden
Yıllar sonra buldum, sen tut elimden
Çağlayıp akıyor yürek selimden
Kalemimde ilham eser Zeyneb’im
Fatma Pınarbaşı
15/12/2007