Çarşamba idi günlerden, Perşembeye yakın,
Açın Mehmedin kefenini yüzüne bakın,

Şehadetten iz vardı alnında bir damla Kan,
Komutan lar önde saf tutmuş birden çok Bakan,

Gözlerden süzülen yaş sele dönmüş çağlıyor,
Ana, Baba, Eş, Arslanım diyerek ağlıyor,

Mehmedin Tabudu aldan Bayrağa sarılmış,
Ne çare beş tane çapulcu yere serilmiş,

İnlemekteydi Vatan sağ olsun nidaları,
Yurda feda etmiştik nice Şuhedaları,

Arazileri engebeli yollar dikenli,
Musibetin altını eş gör, Haçlı, kökenli,

Üçte birinin soyu belli değil Milletsiz,
Dörtte birinin Kıblesi bile yok sünnetsiz,

Bir zümresi dahi kandırılmış biçareler,
Pişmanlar ki kaçmak için bulunmaz çareler,

Gözle görünen düşman yok pusuya yatmışlar,
Vatan denen Mabedi beş paraya satmışlar,

Elbette alınacak Mehmetlerin öçleri,
Kürt değil ki bunlar Emperyalizmin piçleri,

Mehmetçiğin Mezarı kazma ile kazıldı,
Mezarın Taşına Şuheda diye yazıldı,

Mehmedim sen ölmedin tenhalarda dolaş,
VATAN, NAMUS, BAYRAK, İÇİN KALK BİRDAHA SAVAŞ,

Ahmet ustam sende ağla Mehmede gönülden,
Eski düşman dost, Post olmaz Hınzırın Gönünden...

23.12.2008 ÇERKEZKÖY.

AHMET ÖZTÜRK