uludağ,
2543 rakım,
olimpos’tur tarihi adım,
keşişlere hizmet verdi,
manastırlarım.
bundan dolayı,
keşiş dağı dediler türkler,
teslim alınca.
doğulu baba,
geyikli baba,
abdal murat zikir ettiler.
1925 te uludağ ismi verdiler.
turizm için keşfedildim,
yıl dokuzyüz otuz üç.
teleferik kuruldu,
sene altmış üç.
haşmetimden kaybetmedim,
tarihe tanıklık ettim.
volkanik tepem de yedi göllerim,
değerli maden volfram bendedir.
üzerimde çeşit çeşit bitkiler,
bir kenarım da geyikler seker.
defne, zeytin, katran ardıcı,
fındık, laden, funda, kızıl çam, maki,
kestane vermişim asırlar boyu.
akçakesme, erguvan, koca yemiş,
mazı meşesi, gürgen, kızılcık, alıç, geyikdikeni,
sırımbağı, yabani defne, karaağaç, kayın,
titrek kavak, karaçam,
kayın, sapsız meşe, titrek kavak, karaçam,
yabani kızılcık, alıç, geyikdikeni, muşmula,
Uludağ göknarı, bodur ardıç, yaban mersini, ayı üzümü,
aklıma gelen bitkilerim,ağaçlarım bunlar.
başlıca yabanlarım,
Boz ayı, Kurt, Çakal, Tilki, Yaban domuzu,
geyikli babanın sırdaşları geyiklerim.
kolay mı uludağ olmak,
başım dumanlı oluca kimseyi görmem.
kıymetimi bilin,
gidersem geri gelemem.
bakın saydım varımı yoğumu,
herkes yaşamak ister kışımı soğuğumu.
kullanın gönlünüzce,
koruyup kollayın beni,
fazlaca çekiştirmeyin eteklerimi.
ben gururumla ayakta kalmak isterim,
sizi insanlığınıza davet ederim.


ben uludağ...

Mecit Kaya