4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1575
Okunma
SARMAŞIK
Uzanır, çaresizce bir sarmaşık
Güneş’e…
Çabalar durur,
Bulutları delmek istercesine.
Yorgun, bitkin, halsiz düşmüş
Çelimsiz dalları,
Kanamış tırnakları,
Yinede kaybolmamış umutları.
Yıkanmış, arınmış,
Islanmış yağmurlarla.
Bütün gücüyle tutunmuş ağaçlara, taşlara.
Savrulmuş,
Acımasız sert esen rüzgârlarla.
El uzatır sarmaşık hala
Güneş’e…
Son bir umutla.
Geçmiş günler, haftalar, aylar,
Sarmaşıkta tükenmemiş umutlar.
Soğuklardan gizlemiş,
Tertemiz, bembeyaz karlar.
Sonunda, göstermiş yüzünü bahar,
Gülümsemiş, Güneş…
El uzatmış bulutlar,
Yeniden yeşermiş, sarmaşıkta umutlar.
afibo
Cevap Yaz
