Yitik şiirlerim var benim
Ben kötü bir şairim
Bıraktım kara kaplı defterdeki duygularımı
Kaçtım canımı kurtarırcasına
x x x x x x
Birkaç defter tutuşturdu meçhul adam elime
Mahkeme kapısındaki kararlılığımdan sonra
Baktım sen yoksun kara kaplı duygularım
Yıldıza bakıp ağladığım hayaller daha niceleri
x x x x x x
Yitirdim sizi
Belki bana bir telefon kadar yakınsınız gurbet ellerde
Ama soramam hatırınızı alamam sizi
Uyuyan yılan uyanır gönlüm yüreğim sizinle yitik şiirlerim
x x x x x x
Uçun kaçın gelin o meçhul evden şehirden
Kınalarımla Ak duvağımla girip canı zor kurtardığım o meçhul ev
Soğuktur üşürsünüz
Gülümseyen bir yüz sıcak bir el okşamaz sizi gelin
x x x x x x
Belkide şominede yakıldınız yitik şiirlerim
Keşke yazabilsem yeniden sizi
14 sene önceki şairlik hevesimle
Keşke zamanı durdursam kimseler farketmeden sizi alsam
x x x x x x
Meçhul evden şehirden
Keşke aklıma düştüğünüzde
Gözyaşlarımı kurutabilsem
Keşke bana gelseniz diger elime tutuşturulanlar gibi
x x x x x x
Bilirim sizde ağlar durursunuz
Üstad bizi niye bıraktı diye
Bırakmadım yitik şiirlerim vermediler
Niye demediniz o meçhul adama bizde varız diye yitik şiirlerim
x x x x x x
O meçhul ev soğuktur üşürsünüz
Orada tencere kaynamaz
Kaynarsa kabak gallesi
Atlayın otobüse gelin yitik şiirlerim
x x x x x x
Verem olursunuz gurbet ellerde
Evim var çatısı eksik
Ben burda sıcak evde
Yitik şiirlerim siz o meçhul evde üşürsünüz gelin
x x x x x x
Bilemezsiniz yolu
Üstadı hissedin
Kalbiniz götürür sizi yitik şiirlerim
Bana gelin yitik şiirlerim gelin
x x x x x x
Bir sel olup çoşun
Sığmayız o meçhul eve
Atın gecenin sessizliğine kendinizi
Üstadınızı dinleyin sonu aydınlık temiz sayfa