oğlum dedenin bir eşeği vardı
elimiz ayağımız budur derdi
başkası gelirse onu kovardı
elimiz ayağımız budur derdi

eşektir ı-ıh demeden götüren
yemi kaçırınca hemen ötüren
tarlada harmanda derdi bitiren
elimiz ayağımız budur derdi

gözüne iyi bak kendin görürsün
fincandır mübarek güzel bilirsin
aradığını da onda bulursun
elimiz ayağımız budur derdi

ne diyeyim eşek diyemem sana
olan yükün kahiri anlasana
tekmeyi yemeden kaç yanlasana
elimiz ayağımız budur derdi

erkenden giderdik odun dağına
gün inerken dönerdik ter yağına
ormancı kurbandır gözün ağına
elimiz ayağımız budur derdi

balta sapı kuru dal mertek pardı
dağa giden bunları hep yapardı
hele ormancıdan ödüm kopardı
elimiz ayağımız budur derdi

eşeğin samanı hemen alınmalı
boş kaldıkça çayıra salınmalı
arada pabuçlar nalınlanmalı
elimiz ayağımız budur derdi

yanında davul çal uyanmaz bazı
eziyet çektirir dağ hokkabazı
ayırmaz götürür beyi yobazı
elimiz ayağımız budur derdi

ozan efe ne zor ısmarlaması
kara eşeğin kaşağılaması
ustaya oğul aşağılaması
elimiz ayağımız budur derdi