0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1115
Okunma

MELANKOLİ
seni ne zaman düşünecek olsam
bir yağmur boşalır
soğuturdu yangın yeri yüreğimi
sara nöbeti titreme zamanlarımı
tozlu topraklı çöl kırmızılarına
serap diye sunar
dingin denizleri koşarak
geçebileceğimi sandığım anlarda
çekiliverirdi ayaklarımın altından deniz
hatırla
yaşanmadan bilinmez geçen
inatçı zamanları
melankolik gecelerimizle seviştirdik
şimdi şu lilyumu kıskanıyorum
senden çaldığı kokunla hava atarken
bak yine yağmur sağanak
bu sefer korkuyorum
göz göze sevişmeyi beceremeyenler
hırpalayacaklar diye seni