âsuman ağlamaklı,her yağmur tanesinde
sinesini yarmışta,hüznü tül tül düşmekte
esiriyim böylece,geçmek bilmez zamanın
dönüp dönüp vardığım nokta,aynı hayâlin
firak çok yakın neden,vuslat hep uzak,neden?
âsuman ağlamaklı,her ferdin figânından
gömleğini yırtmışta,göğsünü dağlamakta,
gidenler gitti diyor,gözleri ağlamakta...

ağla ağla..gidenler dönmez,kaybolan dünden
yürüdün koca ömür,vardığın onca günden
üst üste kenetlenmiş,kat kat yetim hatıra
neydi o ilk bakışta,sırra hâkim kerâmet
neye takıldı aklın,sır çözmez kehânet!
bimâr üzere derdim,devası yok,biçâre
âsuman’ın sunduğu devâ kayıp biçâre
âsuman’ın âhiri olacak,heyhat duhân!

ağlarım hâlim dûçar,bilmez bendeki onu
bilseydi bakamazdı,aynalar olur zindan
lîsan hayli kıvrılır,ülfet!sükûttan beyân
yeis,mührünü basar,mizân hükmüdür yalan!
yalan yalan,âsuman!gayrı ağlamayasın
gözlerimi çevirdim,üzgün bakmayacağım
dolu dizgin boşansın,şimdi gözümden yaşlar
gayrı tesellim olsun,heyhat!bu yetim yaşlar..

Recep GÜLŞEN