11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2330
Okunma
Sevgimden saraylar yarattım sana;
İçinde bir lâhza kalıvermedin.
Özenle petekler örüp durdum da;
İçine,bir damla bal’ı vermedin.
Yılmadım; büyüttüm öksüz sevgimi;
Kuru fakat dimdik bir ağaç gibi.
Umutla geçirdim hep dört mevsimi;
Çiçeği,yaprağı,dal’ı vermedin.
İçimden neş’eyi,umudu attın
Aydınlık günlermi hep sen kararttın.
Gecemden,mehtabı çekip koparttın;
Yıldızları bile salıvermedin.
Sevgiyle büyümüş çiçekler derdim,
Sevgiyle bağlanmış buketler verdm.
Ayağının altına bahçeler serdim;
Sen,bana bir kuru çalı vermedin.
Feleğin tasından kaderi içtim;
Yazgım ’hicran’ çıktı...Ben,seni seçtim.
Yürekten sevmenden çoktan vazgeçtim;
Yalandan,gönlümü alıvermedin...
ÜNAL BEŞKESE
Cevap Yaz