Zamana akseden güzellik bestesi.
Rengi güzelliğin bardağa yansıyan gölgesi.
Demliğin buğulu sesi, semaverin cezbesi.
Suda eriyen peri efsanesi.

Mest eder insanı seyretmesi dinlemesi.
Düşer billûrdan güllere şebnem gibi,
Buğu buğu sesi.
Şeker ona ram olur, erir içinde kaybolur;
Eskiden beri...

Kısa demlerde yazılır,
Uzun gecelerde dinlenir efsanesi.
Bağlar cümle duyanı billûrdan sesi.
Teslim eder hakkını ayanı, derbederi.
Güzelliğin ana yansıyan huzmesi.

Bardak, renk ve cazibe kazanır onunla.
Bir şıngırtılı âlem başlar,
Ay gecenin, kaşık onun koynunda.
Güzellik renk olup düşerken suya,
Başlar huzurla sükûn ruhlarda yolculuğa.

Damlar zamana, dem dem güzellik usaresi.
Sanki dolunayın suya vurur gölgesi.
Leyla’nın nemli gözleri,
Demliğin ketum halleri.
Cezbeder görenleri,
Demlik güzeli.
Anlatmakla bu efsane biter mi?
Yudum yudum sonsuza dek dinlenmeli.
Ankara, 07.12.2008 İ.K