Mehmet Poyraz KARADAĞLI

Bir çocuk saflığında severken seni
Sen benden uzaklaştın, damla damla

Defalarca sorgulayıp durdum bu sevdayı...
Bir türlü kendimi seninle aynı kareye koyamadım
Ben seninle aynı kareye girmeye çalıştıkça,
Sen müsaade etmedin her defasında…

Kısa vadeli mutlulukların olmalıydı senin
Ve o mutluluklarındı önemsediğin
Oysa benim uzun vadeli düşlerim vardı

Renk renk, senli ve sen kokulu düşlerim
Beyazın saflığında,
Siyahın olgunluğundaki düşlerim
Pembenin yumuşaklığında,
Kırmızının o içe sığmazlığını taşıyan düşlerim
Ve… Ve maviyi ta yüreğimde hissettiren düşlerim

Artık düşlerimde renklerini kaybetti
Sen kısa vadeli mutluluklarına kurban ettin
Uzun vadeli ve renkli düşlerimle beni...
Umut kapılarımı kapadın

Yarınlarımı yanan yüreğimin külleri kapladı
Volkanlar patlıyor yüreğimin bozkırlarında
Kan kızılı lavlarım yürüyor gözlerimin pınarlarına
Ve özlemle harmanladığım nefretim akıyor gözlerimden

Hüzünden örtülerin altında geçecek artık günlerim
Kanadı kırık serçe misali yüreğim
Yüreğim feryatlarda olsa da bitmeli bu sevda
Sevdamın can çekişmelerine son vermeliyim
Vurmalıyım sevdamı ta anlının çatından
Öldürmeliyim ve ağlamalıyım ardından
Yaralı yüreğim sevdadan yana kan kussa da,
Ah vurulası yüreğim, yine kızılcık şerbetimi içtin demeliyim

Ahh sevgili…
Şimdi… Şimdi düş kırıklarımla kanıyor zaman
En çocuksu korkularımla seni sarıp sarmaladım
Senden başkasının asla olmayacağı yaralı yüreğimde
Ve… Ve seni
Saklı düşlerimin saklısında sakladım…


_______________Saklı Düşlerim…