Nefsimin elinde yanmışım yanmış,
Nemrutun ateşinde İbrahim olmuş,
Allah’ın rahmetiyle kurtulmuşum kurtulmuş,
Semada yankılanırken beş vakit tek mana,
Mana neyine semazenim dönmüşüm dönmüş,

Her dönüşte büyük tespihi görmüş,
Yedi kat gök ve yer, cümle nebatat ve hayvan, maddede atom,
Onun sonsuz yüceliğini dillendirirken,
Tespih zincirinden kopan,
Varlıktan yokluk alemine düşerken,
İman zincirinde çelik halka olmuşum olmuş,

Halkada son nur kıyama durmuş nebi,
Diken bahçesinde açmış bir gül,
Bir yürek dağların çekemediği bir yük sırtlanmış,
O yüreğe gelen bir ferman,
ALLAHUEKBER,

Gökten yere yerden kalbe ebedi ve ezeli ihtilal,
İşlendiğinde insan ruhuna,
Marsık ruhum Allah diye durulmuş,
İçimde kopan fırtınalar sükunet bulmuş,
Ben kendimi Halik’ımda bulmuşum bulmuş.

Hamdi Güngör