dokunduğum başka bir ’adam’
bildiğimi sanıp bilmediğim
annesizliğini bağrıma bastığım
göğsümde ninniler söylediğim

her öpüşte duygunun biri bin para
haraç mezat çıkmış satışa
biçilmez eder değere

fer de yanan ışıkla aranırken rota
sapmalar vurur kıyıdan kıyıya

bildiğin her şey aslında bilmediğin
ölüler yaşar
’adam’ küçülür
zorunlu gidişler girer araya
dönüşlerinde ne olacağı bilinmeyen
ve
’adam’ der ki hırçınlık gereksiz
akışa ak, akışlarsa hepten vakitsiz
’kadın’ hırsın kurbanı
’adam’sa hırsını alamadığı hırsının
’kadın’ şeffaf içi gözüken
Güldü mü gamzesinde kız çocukları büyüten
’adam’ ise alev çıkaran gözlerinden
gün geçtikçe büyüyen

Ne ’aklın odalarına’ sığdırabilirsin bunu
ne ’özleyişlere’
ne de ’köhneliğin mabedine’
’adam’ yarı gerçek yarı yalan
’kadın’ doğruluktan nasibini alan


B.F.

’afallamış benlik’

13.12.08
04:45