4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1701
Okunma
ruh yaprak sarısı
son baharın son rüzgarıyla savrulacak
Tanrıya özenti yalnızlıklar yaşıyor
son rüzgarın ardından cüzzi bir aydınlıktan
külli bir karanlığa geçiyor
gülümseyen çehren
silinmiş bir defter sayfası gibi
yer yer yırtılmış
bir mutluluk yaşadı
ve bir çokda ömür tüketti çeyrek asır
ağaca kazıdığın sevda kabuklaştı
kalbinde parmak izleri doldurdu süveydayı
derdo to zarema verdo
Cevap Yaz