ağlamak sen doğmadan başlamıştı bile
Gözlerinden dökülen her damla yaşat
Senin geleceğini çiziyordu anlına
senin geleceğin mutsuzlık yada
bir kahpe kurşun belkide
idam sehpasında sallanarak
can vermekti senin kaderin

bazen soruyorsun kendi kendine
neden geldim şu düzenbaz
dünyaya neden
ne güldüğümü gördüm
nede gençliğimi yaşadım

düzenin çarklarına kaptırmışlardı
kendilerini
çarkın birer dişlisi olmuşlardı
insan denen ilet
ne sevgi vardı kafalarında
nede dostluk

düşüncelerinde bana dokunma
padişahım sen çok yaşa hadi
şimdi sıra sende
sende gel gör insanların
iki yüzlülüğünü
sende yaşa mutsuzluğu ve
açlığı sefaleti sende gör

sende yaşa zindanlarda
işkence içinde acıları
sende yaşa bir kuruşa bir
torba kömüre inançlarını satanları

gel gelde gör benim bahtı karam
gelde görde ibret al bunlardan
tövbe et dünyaya geleceğine
ben geldimde halt ettim
hadi hadi şimdi sıra sende
bahtı karam sıra sende
28.7.1994