Seni çok sevmiştim,
Oysa sen arkana bakmadan çekip gittin.
Bir sonbahar sabahı galata iskelesinden,
Bindin gemiye terk ettin istanbulu ve beni.

Koştum peşinden,
Sabah serinliğinde lodosla ıslanan limana.
Demir almış gidiyordu gemi bakarken ardından,
Gözlerimdeki yaş boşaldı sağanak sağanak galataya.

Değerliydin benim için,
Kahve gözlerindi beni benden alıp giden.
Seninki bir hevesmiş, bende gönlümde iken,
Sevdiğini sanmıştım oynamışsın sahiden.

Acı veriyordu gidişin,
Sen gününü gün etme,gönlünü eğlendirme peşinde.
Hatta alaycı tavırlarınla, günlerin hep pürneşe,
Bense hayatının kadınını bulmuş, saf aşık rolünde.

Olsun be güzelim,
Sevmiştim ya ben seni,yanındaydım ya her an.
Yakmıştın sen içimi,sevmiştim su içimi tadında,
Aşık olmuştum sana, ağlamıştım karanlıklarda.

Gün gelecek anlayacaksın,
Güzel günler gelip giderken sen farkında olmadan.
Zaman gelecek, dost kalmayacak sebep göstermeden,
Geçmişinle yüzleşeceksin, düşeceğim aklına istemeden.

Döneceksin bir gün geriye,
Beni bıraktığın o limana, bir ilkbahar akşamında sessizce.
Koşacaksın bu sefer bana sen, ama bulamayacaksın nafile.
Bıraktığın yerde arayacaksın, soracaksın sokak sokak.

Aldığın cevapla yıkılacaksın,
Seni sevmişti,günlerce dönmeni bekledi terk ettiğin iskelede,
Verem oldu aşkından, kahrından ve sonbahar soğuğundan.
Rahmetli oldu öldü, seni delice seven, o şimdi kabirde.

Ruhunu gören varmış,her sabah iskelede.
Her giden geminin ardından bağırıyormuş,
Ne olur gitme dön dön diye.
Hıçkırıklara boğuluyormuş her geminin gidişinde.