Ellerim yüzüne şiir gibi yanaşır,
Gözlerim gözlerinde fer bulur
huzur dolu bir gülümseme
seni karanlığımın ışısı

uçarılığımı durgunlaştır
beni tepelerden uçur denizlere
kırılmış kanadımı sar sarmala
seni karanlığımın ışısı

gecelerimin loşunda hayalin
ürpertiyor kirpiğinin yeli
sönük yıldızlar gözlerinin yeri
seni karanlığımın ışısı

denizin üstünde busen
bir fırtınayla buz keser
kayalar bile ufalanırken
seni karanlığımın ışısı

kalbim yerinde değildi
ellerim hiç mi titremedi
terledi düşüncelerim
seni karanlığımın ışısı

yollarım mı değişti
geç mi çaldı çanlar
usta hayatlarda mı tatlar
seni karanlığımın ışısı

seni ustaca anlatamam
telaşım geçmişten...
kaçarım ben bütün cümlelerden
içinde yarın yoksa ...
umunçlarım kalbimde
seni karanlığımın ışısı yaparım
sevgimden.

balerinden ....