Gidiyorum kalbinden,yükleyip sırtıma binbir acıyı sana güzellikleri bırakıyorum.
O çok sevdiğin okyanus maviliklerini, yaşaman gereken en akılcı sevdaları.
Düşlerin hep pembe olsun birtanem.
Hayallerimde hep o güzel gülüşünle yaşamalısın...
Acılar ne kadarda olgunlaştırırmış insanı, sana gitme! diyen ben şimdi kendi ellerimle uğurluyorum...
Hiç bir zaman benimle olmayacak yaşantında seni mutlu görmek istiyorum.
Ne yapalım hayat bir yerde yollarımızı kesiştirdi ama zamanı iyi ayarlayamadı.
Dağlar delinirmiş,yollar aşılırmış sevdalar için ama bizim aşkımız imkansızlıklara yenilmek üzere.
Senden uzakda olsam da birtanem seninle bir yaşantım hep var olucak,seninle paylaşamayacağım bu hayatı hayallerde de olsa yaşamalıyım.
Çünkü bu bir saman alevi değildi ki...İçimde söndüremeyeceğim bir ateş var..
Çünkü bu aşk bunu hakediyor.
Elveda! imkansızım..
Elveda! benim olmayan yarım..
Elveda! artık benim için doğmayacak güneşim...

Seni hep sevdim Seveceğim...


morhüzün

Not: Değerli katkıları ile şiire ses katan duygu insanı sevgili Tayfun54 e sonsuz teşekkürler..