Açsam bile perdeyi içeri gün girmez
Akşam oldu sanırsın gün ortasında
Aklımdan geçenlerle aklına gelenler uyuşmaz
Avutmaz seni aydınlığım gecenin koynunda...

Benim gibi uyusan uyanamazsın
Bir tek rüyama bile katlanamazsın
Ben gülsem sen ağladığımı sanırsın
Burun buruna yaşadığım anlardan korkarsın...

Can-ten ilişkisi bende bozguna uğradı
Cihan söndü gözlerimde, feri yok yaşamın
Cansız yatıyor önümde, ucunu kaçırdığım hayatım
Cazgır bir darbuka çalıyor taa içinde kafamın...

Çarmıha gerdim mutlu yarınlarımı
Çilesi bitmeden indirmem oradan
Çaresi oldum kaç kez kendi dışlarımın
Çığımdan korkarken çağrılanı oldum dergahların...

Dağımda kar erimiyor nicedir
Derdime derman diye sürdüğüm merhem
Dağıtır yaramı olduğu yerden
Değişmiyor kahreden, kahrolası düzen...

Eğri bir çizgi de kaybettim yolumu
En dibe baktım az sonra düşeceğim yerden
Elzem bir dürtüdür şimdi erdem
Eğlen yolcum eğlen, eğlenebilirsen...

Failiyim infazımın, itirazım yersiz
Fahri bir bedeldir kendime ödediğim
Fakirliğimdir şimdi sedasız geliş ve gidişlerin
Fesleğenli balkonda, kârsız değil mi bekleyişim?

Gün günden beter iken güneşimde yanarsın
Güzel ben de değil, sen ben de sanırsın
Gözyaşım, asit yağmurudur ıslanamazsın
Gördüğün karanlık kalbimin yasıdır korkarsın...

Hayra yorsam rüyamı şer olur o gün
Hedefiyim en hakiki elemin her gün
Hayati bir meseledir çözeceğim bir gün
Hayat hikâyem, benim duygularım sürgün...

Ilgıt ılgıt eser başımda yel benim
Isıtsam ellerini yüreğin üşür senin
Ilık ılık girerim kanına donar dudaklarında
Irağım yakın olmaz, ahım geçmez soluklarıma...

İyiden iyiye yolcuyum senden uzağa
İsmini tutarım tutarım da aklımda
İçimdeki kemirgen, sevdanı bırakmaz usumda
İstediğim huzur bilirim senin koynunda...

Kâtibiyim dilimin ilim yetmez
Kilim sersem ayağına yorgan yetmez
Külüme muhtaçlığın uzun sürmez
Kırdıysam gücenme umuda hükmüm geçmez…

Lügatım, istila edilmiş sevgisiz sözcüklerle
Lakin ararsan bulamazsın neşeden bir hece
Lafı olmaz sevdanın, meşkin meskeni değilim
Leyla’n olsam yanarsın bunu benden isteme…

Mağripten maşrıka yazılır kederim yol yol
Mesken eyledi sitem bana boy boy
Madem soruyorsun kaderimin adını sen koy
Mekân mengene boşluğu, dapdar değil ki bol…

Nazenin vuslat ne yapsam yanaşmaz
Nesir’e dayandı dilim şiirim konuşmaz
Nar kadar çok elemim, saysan sayılmaz
Narına yandım bir kere yangınım su tutmaz…

Olmasın gözün bende özümsün sevdiğim vazgeç
Orta yerde patladı mayın, sağlam yanı yok başka yol seç
Orman yeşili vuslat uzak, takılıp kalma es geç
Ortalama bir ömre sığmaz çektiğim, yaram derin el çek…

Öptüğüm gözlerine hislerimi dökemem ki
Özlediğim nefesine nefesim süremem ki
Ömür dediğin ‘öl’ emrine kadar sana kıyamam ki
Örselenmiş yüreğimi açsam, bir daha yüzüne bakamam ki…

Pek yakın canım daimi huzur pek yakın
Pür telaş olduğuma bakıp kanmayasın
Perdelere yansıyan varlığımı aramayasın
Pir olmadan gidersem söz ver yanmayasın…

Reyhasına kapılıp kokunun kalamam
Ram olurum kara gecelere uykulara dalamam
Rengi solmuş, atmış betim benzim ağlayamam
Rehin verdim yüreğimi gözlerine, sende kalsın alamam…

Sessizliğinde çağım parçalanıyor, susma anlat sevdiğim neler oluyor
‘Sevda’ diyorsun, kalmakla da, gitmekle de bitmiyor
Senden gizleyemem hasret benim de boynumu büküyor
Sağlam dur, dönemem belki yolun sonu iyi görünmüyor…

Şiddet eğilimli günler yaşıyorum
Şekline bürünsem de kimi zaman, kabımdan taşıyorum
Şakağıma, evet tam şakağıma kalemimi dayıyorum
Şimşekler çakıp geceyi yırtarken sözlerimle vuruluyorum…

Takatim yok anla artık daha nasıl anlatayım
Talan olmuş aşka sürgün veren dağlarım
Taa ezelden hüzne gözyaşı bağlarım
Tik taklarına astım kendimi zamanın, yastayım…

Uğruna yaşamak vardı olmadı delice
Uyurken seyrettiğim yüzünü de savurdum Dicle’ye
Usumdan adın geçerken, durmuşum ben secdeye
Usandığım kalp seninle atmış, kalem seninle durmuş heceye…

Üşüsem düşünürüm üstümü örttüğünü
Ücrasına kollarının başımı gömdüğümü
Ümitsiz yaşanmayacağını zamansız öldüğümü
Üzülme sevgilim bilirim koynunda beni gördüğünü…

Varsın can çıksın yoluna geleyim
Vatansız oluyormuş sensiz asla sevgilim
Ve koynunu açık tut budur sana diyeceğim
Vakitsiz bir özlemle her an gelebilirim…

Yardan ayrı kalmakla çile dolmuyor
Yar koynunda değilken sabahlar olmuyor
Yakında dese dilim adımlarım varmıyor
Yâdıma düştün yine, aklım artık buna şaşmıyor…

Zaman mekân sorma bekle an be an
Ziyan oldum uzaklarda yoluna bakmaktayım
Zalim değilim o kadar tetikteyim her an
Zahir artık önüm ha vardım, ha varmaktayım…

Burcu…