Ben bir şahsiyet sahibiyim Asil ve efendi sen gibiyim Seni seviyorum senden fazla Bu içtenlik ister, söylemeli sazla Samimi olalım Sevgiyle dolalım Hep dost kalalım Ben sana Sen bana Su gibi aziz akalım.
Gökkubbe ortak yanımız Paylaşılmalı acılarımız Çöle akan nehir Medeniyate şehir Olalım daima çok duyarlı Her hareketimiz akıl ayarlı olsun.
Doğruluktan sapmışlara Şer odaklı akılsızlara Din ile imanı kullananlara Yalandan medet umanlara Vatan ile memelekete sahip çıkmayanlara İnsana insanca bakmayanlara Eğitimi insanlık adına kullanmayanlara Görmez gözlere Duymaz kulaklara Konuşmaz maymunlara Gören göz Konuşan söz Duyan ve duyarlı kulak olalım Ne mutlu insanca insan gibi yaşayanlara.
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Seni sen olduğun için sevendir Yüreğinin sesini uzaklarda bile dinleyendir iki eli kanda olsa derdine yetişendir Varolduğunu hissetiren,kıymet bilendir Dostdur sözde değil özdedir adı...
Sabun köpüğü değil, darlık anında kaybolmaz Sözünün eri güvenirliği tartışılmaz Bilirsin, çıkılan yolda yarenlikden caymaz Hayatına girdi mi kolay kolay çıkamaz Dostdur sözde değil özdedir adı...
Yüreğini menfaatsiz sunar iyiliğin için sözleri acıya bular, Vakti zamanı gelir söyledikleri bir bir çıkar Yoktur senle dolan kalbinde ne fitne fucur ne de çıkar Dostdur sözde değil özdedir adı...
Yangınlardaki yüreğine, varlığı ile ferahlık Mutluluklarında, üstüne dikilen saf ipekden bayramlık Bilmez ne rol ne sahtekarlık En büyük özelliği yaradılışı doğallık Dostdur sözde değil özdedir adı...
Yalnızlıklar rıhtımından alıp götürür, süt beyaz yelkeniyle Uçurum kenarından çeker,adı şefkat elleriyle iyiki varsın dedirttiren, avucunda tuttuğu yüreğiyle 'Sen cansın benim dostumsun ' ağız dolusu kelimeleriyle Dostdur sözde değil özdedir adı....
USTA DOSTLUK DEYİNCE DUYGULANDIM BU YAZILARI OKUYUP SANA DA GÖNDERDİM.ÇÜNKÜ SENİN EN BÜYÜK ÖZELLİĞİN BÜYÜK BİR ŞİİR DOSTU VE İNSAN DOSTU OLMAN....
yaşamayı kolaylaştıran, herşeyi paylaşabileceğiniz, kimi zaman konuşmaya bile gerek duyulmayan, olmasalar ne yapardım dediğim insanlar çoğu zaman bi elin parmaklarını geçmez bunların sayısı
en basit haliyle, hiç şüphe duymadan, soyadınızı ve götünüzü teslim edip, arkanızı dönüp gidebileceğiniz kadar güvenilir olan insan. ne yazıkki günümüzde soyları tükenmektedir. insanın, ailesinden farklı olarak seçme hakkına sahip olduğu, bu yüzden de kıymetli olan, kanımca iki elin parmaklarını geçmemesi gereken şahıslar bütünü.
aşık veysel'in kendisini hatırlamasını istediği topluluktaki her bir kişi
soyu tükenmiş ya da neredeyse tükenmekte olan insan türü.
bir damla kanın ki akar damarımda senindir ki bu yüzden seni kılar yanımda damarlarımı gezerde kalbime gelir bundandır acını yüreğimde duyabilmem of dedinmi içimin sızlaması bundandır dost budur abi..
uğruna şarkılar yazılan,özlem duyulan,olmadığında hayat boş olan.sadece acıyı ve tatlıyı değil heşeyi paylaştığın kişi..
sadece iyi gününde insanın yanında olup mutluluğunu paylaşan insan değil, asıl içi kan alarken insanın yanında olup tüm derdini, tasasını paylaşan, acı çeken kişi kadar acı çeken insandır dost. sonsuz bir güven duyulur kendisine. dostluğun temelini bu güven duygusu oluşturur zaten. bu güven ufacık da olsa kırılsa, dostluk tehlikeye girer, hiçbir şey eskisi olmaz dostlukta. insanın ailesine bile anlatamadıklarını, en rahat paylaştığı kişidir dost. her sırını bilir, her şeyi paylaşır insan onla. yokluğu insana acı verir, yokken hep özlenir dost. insanın başına kötü bir şey geldiğinde, akla ilk gelen kişidir; aranması, dert yanılması gereken.
bazense hiçbir şey anlatmaya gerek kalmaz dosta. o bir bakışınızla anlar her şeyi, sizi anlatma zahmetinden kurtarır. sizi o kadar iyi tanımaktadır ki, sizi sizden daha iyi tanır. tepkilerinizi, hareketlerinizi, önceden bilir o.
tabii ki, bu özelliklere sahip birinden vazgeçmek zordur; ama dünya hali bu, olur da dostlarınızdan uzak kalırsanız, çok özlersiniz onları. değerlerini daha iyi anlarsınız.
zor anında elini attığın yerdedir, seni sever, sana değer verir vs vs vs... hep bildik tanımlar. peki ya sonrası? bana verdiği değer beni önemsediğini gösterir ama bana değer veren herkese dostum der miyim? demem... burda ayrılır işte yollar. dostum dediğim insana anlatmam ben, o anlar zaten. ya da ben hissederim sesindeki bozukluktan ne olduğunu. hiç ortak yanımız yoktur, birbirimize zerre kadar benzemeyiz, o yüzden belki de iyi anlaşmamız. beni tamamlayan o, o'nu tamamlayan ben! birimiz siyah, diğerimiz beyaz; ama isteklerimiz bir, hayallerimiz ortak, yaptığımız ve daha yapacağımız nice şey var onunla. neler paylaştık neler, ne çok kızdık birbirimize ama dönüpte gitmedik hiç. bekledik birbirimizi, elbet birisi yumuşayacaktı. dönüp dolaşıp aynı şeyleri anlattığım oldu o'na; gık demedi, sabırla dinledi. sonra söyledi söyleyeceğini, alınmadım, eyvallah dedim. bana anlattı en özellerini, dertleştik bir çay eşliğinde. bardaktaki suyun soğuduğu kadar muhabbet daha bir sıcaklaştı, ordan burdan derken zamanı aştık... zamanı aşmışken ötelere sıçrayalım demedik; hepsi sırayla oldu zaten; giderek aynı dili konuşmaya başladık ama biz birbirimize hiç benzemedik.
insanın arkasını dönebileceği* ve zor zamanında sırtını yaslayabileceği kişi.
dostumdur benim elime fidan verip, onun büyümesini görmem için bana sabrı öğreten...] dost kendi doğrularını bize ispat etme gereği duymadığı gibi bizim doğrularımıza da müdahale etmeyen, sadece bakış açımızı genişletmemizi sağlayan beyaz ötesi yaratıktır... ( suratı asıkken yanına gidip "nasılsın" diye sorduğunuzda "yok bi şey" demesi çok koyan insan. sanane be, defol git demesinden farksız...
cahit külebi' nin dostluğu özetleyen şiirinin adı dost bir gece habersiz bize gel merdivenler gıcırdamasın öyle yorgunum ki hiç sorma sen halimden anlarsın sabahlara kadar oturup konuşalım kimse duymasın mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız dokunarak uçalım.
insanlardan buz gibi soğudum, işte yalnız sen varsın öyle halsizim ki hiç sorma anlarsın.
sen istemesende inatla seni bırakmayan canavardır. git dersin, başımı dinlemek istiyorum. laf anlamaz, yalnız bırakmaz, konuşmaz da... ne teselli etmeye kasar ne de güldürmeye.
varlığı yeter de artar. (sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile seni sever. sarılınacak biri olmadığın zamanlarda bile sana sarılır. dayanılmaz olduğun zamanlarda bile sana dayanır. dost denilen; fanatik olur; bütün dünya seni üzdüğünde sana moral verir, güzel haberler aldığında seninle dans eder, ve ağladığında, seninle ağlar... ama hepsinden daha çok;" dost matematiksel olur;" sevinci çarpar. üzüntüyü böler. geçmişi çıkarır. yarını toplar. kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı sen belirtmeden hesaplar. ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olur. işi bitince seni bir tarafa atmaz.
kısaca çıkardan arınmış, fedakarlık, özveriye dayanan arkadaş ilişkisidir.. her zaman onun yanında olduğunu bilmek, o yüzden korkmamak, yalnız kalmayacağını bilmek, ayakta durmana sebep olacak biridir.. onunla dertlerini paylaşınca hatta tartışınca bile rahatladığın kişidir.. ancak zor bulunur, ya da bulunduğu zannedilir.. bir de kazık yersen mahvolursun, yıkılırsın, çok değer vermişsindir ama o farklı biridir.. dost bulununca bırakılmamalıdır, zaten sizin bırakmamak için bir çaba sarfetmenize gerek olmayacaktır, tüm yollar size çıkacaktır.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.