Terk edemeyeceğin herşeyi
bir adım daha atıp
arkanda bıraktığında başladın
bir ömürden çıkarılıp
atılamayacak kadar fazla
anlamlı olması gerektiğinden
daha az anlamlı YAŞADIN

hala birileri
’kız teklifini kabul etti,YAŞADIN’
diyebiliyorken
sen onlara göre çok anlamsız
sevdiğinin gözünde göz izi
görebilenlere göre
anlamlı YAŞADIN

hiçbir zaman süslü caddelerde
yaşamadın ama
küçük bir çocuğun ağlamasında
bir ninni tadı bulabilecek kadar
kıyılarda YAŞADIN
*
bazen yaşamadığını farzettiğinde
tüm şiirlerin vururken benliğine
hepsinden özür dilemek için
yavaş yavaş YAŞADIN

ya da her sabah
süslü bir cadde üzerinde
parlak avizeli bir evde
uyandığında
maviyle yeşilin iki ayrı renk
olduğunu hala bilmeyen
yüreğine
onlar gözlerimin işi diyen
insanların hayatındaki
anlam kadar
anlamsız YAŞADIN

hep anlamlı olmasa da yaptıkların
en azından yaşayanla yaşamayanı
ayırabilecek kadar
YAŞADIN