Yar…
Ne vakit
Yalnız kalsam
Hüznün refakat
Ettiğine şahit olurum
Bazen bir yaprak ve
Bazen de bir kuşun kanatlarındayım

Haz adına
Her ne varsa sinemde
Derlediğim uhdeler sıralanırsa
Kalan nefesim takatim için
İnşirah sunacaksa vuslat feryadıma

Diyemem
Kimseye söz edemem
Halin dirliğinden
Serzenişlere geçit veremem
Zerrenin idrakine eremem, beceremem

Fakirliğimin
Sağanağında demlenir
Ötelerin serinliğiyle
Keyiflenir kalbimi dinlerim
Vicdanımla yüzleşirim,
Ruhi lekelerimle iç içe hiçranileşirim

Nefeslendiğim
Hak adına her ne varsa ortada
O vakit iflas eden aklım
Yasta, ruhum kendi serencamında

Hıçkırıklar
Boşalsa da ne fayda
Kuşkanatsız, yaprak dalsız,
Kalp duyarsızsa
İnsan olarak yaşamak haksa muratsa

Kuşatan
Bağnaz soluklar arasında
Zanlar kaybı olsa da anlaşılmayınca
Âdemi hakikati bekleyen
Hazin hesap karşısında korku varsa

Emin olmak
Çok uzaklardaysa
Sevgi hasredilmeyen
Masrafsız ve hilafsızsa
Enaniyet iradeyle anlam
Bulan bir mantıksa, ar buharlaşınca

Edebi hal
Dışlandıktan sonra
Kelam, kemali yeti
Hasretle yudumlayınca
Haz, zevkin ihatasında kalınca,
Onur varlık için kanıksanırsa

Haysiyet
Sefilliği karşımda
Resmedilen biyografiler
Ne kadar zengin olsa da
Kul olmak ekseninden çıkınca,
Hak rızası aranmayınca acıyla

Mustafa Cilasun