__ BİR BEN YOK ARTIK __



Ah… Saklı düşlerimin saklısı…
Ben seninle vardım,
Sende kayboldum, sende yok oldum…
Senin için, ölümü göze alabilecek,
Bir ben yok artık...
Seni dört mevsimden sonra bile,
İlk günkü gibi sevebilecek,
Bir ben yok artık…

Sana sevda yüklü şiirler yazabilecek,
Ve en sevdiğin, kırmızı gülü, sana alabilecek,
Bir ben yok artık…

Sana ihtiyacım var dediğinde, koşacak bir ben yok…
Yok artık…
Bulamazsın, seni seven, bendeki beni…
Kim seni sevdiyse o senin gidişinle öldü…
Yeni birisiyim artık ben…
Ve artık hiç bir şey acıtmıyor,
Ne yüreğimi, nede canımı…
Seninle birlikte duygularım da gitti benim.
Artık gözümden bir damla yaş bile akmıyor,
Ve… Ve kanayan bir yüreğim bile yok artık…

Ah… Yürek yaram…
Bunun için mi girdin hayatıma?
Bunun için mi ışıklar saçtın karanlık dünyama?
Benden yeni bir ben yaratmak için mi?
Eski ben ne yapmıştı sana?
Seni umarsızca sevmesi dışında…
Bir an önce yok etmen mi gerekiyordu?
Bendeki eski beni…
Görevin beni yüreksiz ve bensiz bırakmak mıydı?

Ah yüreğimdeki onmaz yaram
Al işte, avuçlarına bıraktım
Bendeki eski ben’i ve paramparça yüreğini,
Nasıl olsa onlar hep senindi ve de hep senin olacak…

Benden yarattığın yeni ben’in
Artık…
Artık ne sana,
Ne eski bana,
Ne de, bu yüreğe ihtiyacı var…


______________Saklı Düşlerim ...