Sever gönülden
Sevilmek ister daima
Yudumlamak aşkı pınarlardan
Cesaret alır her gördüğünde
Yeşil kalan asırlık çınarlardan.
Şekil verir dünyaya
Çoğu hüzünlüdür ovaların, yaylaların
Denizlerin tuzu şair gözyaşıdır
En yüksek dağların bağırları
Şairlerin sabır taşıdır.
Kıvrım kıvrımdır
Yollar malıdır gidenlerin
Bir türlü dönmek akıllarına gelmez
Şair dediğin sevgi sunar, bal sunar kelimelerle
Kötülük bilmez.
Bazen esinlenir bulutlardan
Rüzgârlarla dertleşir
Yıldızlarla oyunlar oynar uykusuz geceleri
Kurak çöllerde gezer
Çözer sorulmamış bilmeceleri.
Gönlü yalnızdır
Doymak bilmez göğsündeki çırpınışlar
Titremeleri daima açtır
Ömrünce doymak bilmez
Hep bir sevdaya muhtaçtır.
Yüreğini koyar sevdalısının avuçlarına
Bazen coşar çılgınca yıkar yatağını
Mısraları durulur nehirler gibi
Sonbahar yaprağı olur sonunda
Sararıp solar, bir sevdalısı olmayan şehirler gibi.

Ayrılıkları büker boynunu
Yüreği dertlidir
Düşmanıdır her renkteki kirlerin
Güller gibidir her şafak
Gözleri sulu olur şairlerin.