Çok geç kalsam da

Anlamıştım artık ne kadar acı olsa

Şayet çekilen çileler ve sancılar hakikat için adımsa



Annemim oğlum derlen

Çilekeş babamın sabrını idrak ederken

Gönüllü kölelik her yanı kuşatırken arayışlar hicranken



Ne vergiye ne üretilene

Ve ne de nizama muhtaç nefs şahitse

Maaş adına alınan para bereketsizse hüzün başlıyor işte



Ne devlete

Ve ne de hükümete sözüm var

Ben ömrümde solgun bir bahar, hazan her yerde ey yar



Her yerde desise var

İnsan kimliğinde ar kalkmış ne yazar

Hak adına, mizan tadında, edep babında hasretim akar



Ne yargı adına

Ve ne de yasamanın girdabına

İnsanı anlamak bu kadar uzaksa, var git sen Allah aşkına



Ötelerden öğrendiğim

Açlık adına kıvama erdiğim hakikat

Sabır sanatında demlediğim zayiat o kadar hazin safahat



Ey hak biliyorum

Gücümün ve takatimin çok farkındayım

Gerekçeleriyle sana olan niyazım, kalbi yakarışlarım böyle



İnsan hilkatinde

Beşer olarak kalmak erdem sayılmakta

Anlamsız soluklar her bir yanı kuşatmakta aczi yet farkıyla



Kime ne söylesem kifayetsiz

Kelam varlık içinde ahenkleşen senetmiş

Sukut etmek acizliğe rağbetmiş, düşünmek nüfusa hasredişmiş





Mustafa CİLASUN