4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
809
Okunma
Hiç bitmeyen cümlelerim vardı
Soluk aldığımda noktayla kesilen
İnadına sevmelerim, inadına güvenmelerim sonra..
Beklenmedik ölüşlerim toprağa her düşen damlada kendimi kaybedişim
İçime attıklarım en çok bu zaman patladı
Sen her noktada bi ’es’ verdin
Ben sana estim de estim
Saçlarımızın kırık uçları aynı rüzgara takılmadı
Heyhat
Özlemlerle dolu gar’larım
Bugüne ait yarın umutlarım
Gözlerime çökmüş sis
Buğular arkasından bakan
Kör dilenciler ve kırık bir ben..
Özlemelerimin toplamı acılarıma katık iken
Hangi kendinden geçiş sana yeterdi ki sevgili.
Bu yürek,
Adına hayat dediğimiz, bu sancılı yokuş
Alnımızdan boşalan tuzlu zerrecikler
Ve suskularımızdan arta kalanlar..
Bilinmeli
Kimin için geçildiği..
İmitasyon Düşler & B.S
Cevap Yaz