Otobüsten inip
Dörtyol kavşağına geldiğinde
Önünü güneye dön
Arkanı kuzeye
Bir ihtimal yağmur yağıyordur
Ellerin cebinde, yüz metre yürü
Denizin kokusunu duyacaksın
Belki biraz ıslanacaksın
Aldırma
Öylece yürü
Kahverengi bir demir kapı göreceksin
Saçakları siyah boyalı
Bahçesinde gül
Korkma, çal kapıyı
Ben hep oradayım...

Açmazsam kapıyı
Bir süre bekle
Ya şiir yazıyorumdur
Ha hasret dokuyorumdur
Yada,
Sızıp kalmışımdır
Dönüp de gitme...

Şöyle bir etrafına bak
Güllerin en kırmızısı
Sana çok şey anlatacak
Kapımın tam üstünde, alın yazısı
’Yalnızlıktır’ Yazar
Yüzlerce sır saklar
İhanetlerin, vefasızlıkların
Kuşkusu vardır yapraklarda
Deniz ondan hırçındır, ondan lacivert
Bir daha çal kapıyı lütfen
Biraz daha sabret
Dönüp de gitme..

Adres yanlış değil
Böyle yalınız, böyle sefil
Yaşamak onurumdur, anla..
Birazdan bir garip bülbül
En kırmızına konar güllerin
Yağmur demez, yaş demez
Ben gitsem bile
O bu adresten gitmez..

Birkez daha çal kapımı
Bahçesinde gül
Dalında bülbül
Kapıda alın yazısı
Bu adres benim.
Bilirim sabrını zorlarsın
Yaşıyorsam açarım kapıyı
ÖLMÜŞSEM
KADER UTANSIN...

Ali SÖNMEZ