Kabus muydu,Gerçek mi?


Bir rüya gördüm bugün,ellerimde kelepçe
Siyah bir masadayım,önümde bir dilekçe
Karşımda birkaç adam,üstümde mavi ışık
Karanlık ve aydınlık birbirine karışık.
Tavandan gözlerime çarpan bu parıltıda
Bir saat var,yelkovan birde,akrep altıda…
Döndüm baştan aşağı beni süzen birine.
Ve baktı şaşkın şaşkın gözlerim gözlerine.
Sormak istedim “neden böyle garip haldeyim? ”
Ne bu Allah aşkına yanımdakiler de kim
İn desem değil, cin mi? ... Cin desem değil, neydi…?
Şimdiye kadar hiç mi hiç görmediğim bir şeydi.
Beyaz örtü içinde seçilmeyen bir cisim.
Ne bir ad konulurdu buna nede bir isim.

Duvarlar yaklaştı ve önüm sağıma döndü.
Üstümde yanan mavi ışık yavaşça söndü.
Sanki kaybediyordum her gün doğan güneşi.
İçimde kaynıyordu bu korkunun ateşi.
Hiç tanımadığı bir karanlıkla baş başa
Kalıyordu gözlerim o an,böyle ilk defa
Giriyor bedenime oluyor bir karaltı
Çok uzaklardan gelen bir manevi fısıltı
İki nur yüzlü adam geçti sağım soluma.
Girdi iki yanımdan ikisi de koluma.
Biri annem gibiydi,okşuyordu başımı.
Biri elinde mendil siliyordu yaşımı.

Hissettim uzaklığı birden bire dünyadan
Ve bu yalnızlığı tam hissettiğim zaman
Karşıma geçti biri,gözlerimi çevirdim
Derin bir nefes aldı, dedi ”Rabbin kim? ”

Fethullah Ekşi