Gelir diye hep ümitle bekledim
Güneş battı akşam oldu gelmedin
Seneleri birbirine ekledim
Hasretin bağrımı deldi gelmedin

Ah çekip sineni dağlıyormusun?
Yoksa seller gibi çağlıyormusun?
Bir zalim elinde ağlıyormusun?
Bizim ele bayram geldi gelmedin

Rüzgârlarda nefesini aradım
Bin adım gelirdim gelsen bir adım
Mumlar gibi damla damla eridim
Gözlerime yaşlar doldu gelmedin

Yakındamı yoksa uzaktamısın?
Özgürmü gezersin tuzaktamısın?
Sende benim gibi meraktamısın?
Dertmi var başında noldu gelmedin?

Ne haldesin diye hep ettim merak
Köprülermi yıkık yollarmı ırak
Gel doğruyu söyle yalanı bırak
Kâbuslar uykumu böldü gelmedin

Hep seni aradım mecnuna döndüm
Kerem bile kıskanır o kadar yandım
Gül koklamak için bahçeye indim
Efkârımdan güller soldu gelmedin

Gelip geçer oldu zaman zamandan
Çıkarma insanı dinden imandan
İstesen gelirdin hintten yemenden
Beden tatlı candan yıldı gelmedin

Ömrümde bu kadar tek senden çektim
Söz kâr eylemedi ne diller döktüm
Gözümü kırpmadan yollara baktım
Gözlerim yollarda kaldı gelmedin

Geceler ızdırap yatamaz oldum
İçerim kül oldu tütemez oldum
Şeyda bülbül gibi ötemez oldum
Gülümü yadeller yoldu gelmedin

Rüzgâla savrulur tozar dururum
O yana bu yana gezer dururum
Ah çekip bağrımı ezer dururum
Sevda beni derde saldı gelmedin

Gam ile kederle yoğrulan ömrüm
Kader ağlarıyla örülen ömrüm
Tamamı otuz yıl var olan ömrüm
Aşkı haritadan sildi gelmedin

Daha belli değil kim haklı haksız
Gariplerin sırtı olmuyor yüksüz
Senmisin inatçı benmiyim yüzsüz
Herkes suçu sende bildi gelmedin

Ey kara sevdanın sürgün kaçağı
Şu ömrümün yedi veren çiçeği
Şu bağrımı aşkımın kör bıçağı
Kesti parçaladı böldü gelmedin

Umut öksüz kaldı hayaller yetim
Kemiğim göründü eridi etim
Seni üzmek değil amma niyetim
Malesef aşkımız öldü gelmedin

Şener derki mektupları yakayım
Küllerini gökyüzüne ekeyim
Çıkılmazki şu dünyadan çıkayım
Felek beni taşa çaldı gelmedin

Ahmet ŞENER