1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
30
Okunma
Sabahın ilk ışığı düştü tarlaya,
Toprak uyanıyor serin sabaha.
Bir horoz ötüyor uzak bahçeden,
Yankısı doluyor her taş, her beden.
İnekler ağır ağır iner yokuştan,
Çan sesleri karışır rüzgarla bir an.
Çoban çocuk omzunda değnekle gider,
Ardından koşturan köpek ne neşeli der.
İğde kokar, mor menekşe diz çöker,
Küçük derede balık suya seker.
Bir nine oturmuş evin önüne,
Elinde yün, düşmüş eski gününe.
Gökte turna geçer, çizerek izler,
Gönül oralara varmak ister gizler.
Ne gam, ne gürültü, ne beton sesi—
Sadece doğa, sevda, huzur ve şiir.
Sinan Bayram
5.0
100% (3)
Cevap Yaz