5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2261
Okunma
Hayatın gerçeklerini
Gözlerinde bulup, yitirdim ben
Bazen bir pınar gibi coşkuluydun,
Bazen bir bebek gibi uysal
Yağmur sonrası
Birden doğuveren güneş gibi
Isıtırdın ruhumu...
Huzur aradığım zaman
Bakardım o kahverengi gözlerine
Hayatımı görürdüm
Kendimi bulurdum o gözlerde.
Şimdi buzdan denizlerle ayrıldı yollarımız
Sen bir köşede
Ben bir köşede.
Özlemin çökünce yüreğime
Kahve fincanındaki telvede görüyorum gözlerini
Ve billur ırmaklar akıyor içimden
Bir serinlik çöküyor üstüme .
.......Üşüyorum
.........Tut ellerimi
...........Neredesin?
HATİCE ERDEMİR KUZU
ANTİK HÜZÜN’’den
Cevap Yaz