Hasretinle yandı gönlüm bilesin

Yokluğunda sessiz, kaldı sarayım
Vuslat gelsin artık, bir kez sarayım
Bilmiyorum seni, nerde arayım
Hasretinle yandı, gönlüm bilesin

Sen geldin aklıma, gülü derince
Doldu gözüm bir of çektim derince
Hayalimde gülü, bana verince
Hasretinle yandı, gönlüm bilesin

Unut artık beni, sevme desen de
Aradım seni ben nakış desen de
Geliyor gül kokun, rüzgar esen’de
Hasretinle yandı, gönlüm bilesin

Ayrılığa her gün, tohum eksende
Seninle yolumuz aynı eksende
Başkasını görmez, gözüm tek sende
Hasretinle yandı, gönlüm bilesin

Sonbahar akşamı, hava serince
Yıkayıp gömleği tele serince
Gördüm anıları, eve girince
Hasretinle yandı, gönlüm bilesin

Bölünmüş yüreğim, bir değil bindim
Hayalim at idi merkebe bindim
Yükseklerden uçtum, alçağa indim
Hasretinle yandı, gönlüm bilesin

Kesmez kör bıçağım, çarkta bilene
Canım kurban olsun halden bilene
Suçum varsa yarim, bana ilene
Hasretinle yandı, gönlüm bilesin

Yürüdüğün yolda, ayağına mest
Gül yüzüne bakar olurum ben mest
Seven gönüllere, yapılır mı test
Hasretinle yandı, gönlüm bilesin

Durmaz gönlüm çocuk, gibi yaramaz
Dışarıdan bakınca sanki yaram az
Cümle alem gelse, yaram saramaz
Hasretinle yandı, gönlüm bilesin