TUT
Işığı gördüm gözlerinde,
Zamanın söndürdüğü feri,
İçimi ısıtan sıcaklık ellerindeki,
Ve bitmezcesine sevgi.

Arzuyu hissettim gözlerimde,
Alevlenmeyi avuçlarımda,
İçimdeki sesi ve ılık nefesini,
Hissetmek istercesine
Uzatıyorum ellerimi… Tut ne olur…


ÖZLEDİM
Ateşler bastı yine akşamın görüldüğü saatlerde
Ellerimde kelimeler , yayılmış sayfalar
Fakir oğlan gibi sokak lambası altında,
Zorlarken kendimi anlamaya,
Öğrenmeye,
Kahrolası finale yetişmeye...
Sarı ışığın verdiği bunaltı,
Etrafımda dönen eşyalar,
Savrulan kalemler,
Kullanırken bedenimi ,çalarken benliğimi,
Ama yalnız kalbim işlerken seni.
Beklerken ellerini –burdayım- diyen sesini
Yüzümü okşayıp saçlarımı çekmeni,
Seni seviyorum biriciğim demeni,
Yok sun sen birtanem
Ah bir çözebilsem belindeki zinciri
Bizi ayrı bırakan her şeyi yok edeceğim gibi
Ne mutlu olurduk biliyormusun
O zaman ne bunca ders
Ne beynimi bıcaklayan sarı ışık
Nede yalnızlığımı yaralayarak arttıran şarkılar olurdu
birtanem..................