Birinci Dünya Savaşı başlayıp seferberlik ilan edilince, Anadolu’da silah tutan herkes askere çağrıldı.O günleri anan herkes "Ana baba günüydü" diyerek başlar evlatlar’ın gittiği cephe bilinmezdi

Ahmet Özdemir

Başlayınca dünya savaşı,
Çok evin çöktü tutmaz oldu bacası.
Anaların yakar en acı ağıtları
Bir hilal uğruna tutmaz oldu evin bacaları

Anası sorar:"Yokmu haber Şehidim’den"
Asker yolu gözlerim sabah erken erken
Göz yaşım dökülürken,
Evladım sarılmış beyaz kefenlen

Bir obada yedi gelin dul mu olur
Evladı ölen analar ayakta dik mi durur
Sivas ellerinde yiğitler çoktur
Düşmanda korkup kaçan Namussuzdur

Hele Sivas’a varsanız ahraz olan dillenir
Şehidi’min yeri ya Kevser ya cennettir
Şehitler ölmez ayetler böyle bildirir
Onların ölüsü ne mübarektir

Bizim uşak asker olmuş gavur öldürür
Al yeşil Al kırmızı bayrak üzerine örtülür
Kimi yaralı geliyor Askerim yüzleri güldür
Evlat Vatana feda olsun diye kına sürülür