0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
32
Okunma
Taş duvarlara konuşur oldum
Sesim yankı, cevapsız kaldım.
Bir ben kaldım kendime dargın
Gölgem bile benden usandı.
Çöktü gözlerime gece gibi
Ay bile bakmaz artık yüzüme.
Dost bildiklerim sel gibi geçti
Sırtımda izi, sözümde yükü.
Ben bu şehre değil, kendime küstüm
Bir ben anladım, nasıl sustum.
Yıkılmadım ama eğildim
Rüzgârda savrulan bir yaprak gibiyim.
Aşklar geçti, iz bırakmadan
Bir ben kaldım, hâlâ inanan.
Gönlüm taşsa, içim yanar
Küllerimle yol bulanlardanım.
Ben bu dünyaya değil, sana kırıldım
Bir ben sevdim, sen anlamadın.
Düştüm, kalktım, yine yürüdüm
Gölgem kadar yalnız, ama dimdik dururum.
5.0
100% (1)