Sen gurbette kalırsan, ben ölürsem ne çıkar
Ruhlarımız buluşur elbet Tanrıdağı’nda "
BÖRTEÇİNE, ASENA, ikimize taç takar.
Ruhlarımız uluşur, elbet Tanrıdağı’nda.

Türklüğün havasını, koklarız soluruz biz.
Nerede bir Türk varsa, orada oluruz biz.
Türk için Türk’e göre, yaşayıp ölürüz biz.
Ruhlarımız uluşur elbet Tanrıdağı’nda !

Atlılar atsız kalır, Çatlılar Bayrak olur.
Devletim yerlerine, yeni yiğitler bulur.
Türkse eğer muhakkak, ölecek olan bilir.
Ruhlarımız uluşur, elbet Tanrıdağı’nda.

Önden gidenlerimiz, ardında iz bıraktı.
"Uçmak"ta çözülecek, kıymetli giz bıraktı.
Hedefe odaklamış, binlerce göz bıraktı.
Ruhlarımız uluşur, elbet Tanrıdağı’nda.

İsmail ilhamını, Kutlu Ülkü’den aldı.
İçteki delitayı, hürriyetine saldı.
Elinde avucunda, bir kuru canı kaldı.
Ruhlarımız uluşur, elbet Tanrıdağı’nda.

(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)