Gidiyorum buralardan yalınayak ve üzgün
Önümdeki uçurumlara aldırmadan
Varsın hayallerim kurduğum yerde kalsın
Ardımda yaralı bir yürek
Kederli bir ömür
Ve yoksul anılar bırakarak
Çekip gidiyorum sevdiğim
Hoşçakal gönlümün nazlısı

Gidiyorum başım önümde, gözümde nem
Duramam artık ey aşk, ey sevdiğim
Hüzne ve kedere boğulduğum bu şehirde..
Hiçbir anı kabul etmiyor beni
Bedenim buz gibi soğuk
Yüreğim param parça keder
Kış kadar soğuk ellerim
Ardımda yoksul bir sevda
Ve bana ait ne varsa
Bırakıp gidiyorum sevdiğim
Hoşçakal alnımın yazısı,kaderimin küskünü
hoşkakal

Bütün yaprakları dökülmüş
Dalları kırılmış bir ağaç gibi hıçkırarak
Ve bırakarak ardımdan sırtımı yasladığım çınar ağacını
Meçhule giden acılar yüklü bir gemide
Uğuldayan rüzgarlara sarıp sesimi
Şarkıların sustuğu,aşkların vurulduğu
Limanlara gidiyorum sevdiğim
Hoşçakal kırık sazım,sevdamın yaralı türküsü
Hoşçakal

Bir yıldız daha kaymadan gözlerimden
Bir daha yağmamalı bu ihanet yağmurları
Ağlamamalı bu yürek bir daha
Bir acıyı başka bir acıyla sarıp
Alıp dağların ve yıldızların gölgesini
Yüzümde kış,bakışlarımda kar
Yorgun akan bir ırmak misali
Kimsesiz sokaklara bırakıp yalnızlığımı
Gidiyorum sevdiğim
Hoşçakal gecelerimin yıldızı
Hoşçakal tutku okyanusumun su tanesi ...
HOŞÇAKAL...