0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
52
Okunma
Sessizce çöktü yüzüme
Sizin o sahte iyiliginiz ..
Gözlerinizde parlayan ışık,
Aslında kendi gölgenizmiş.
Ben büyürken sevgiden,
Siz aynalara tapındınız.
Kırdığınız her umut,
Avuclarınızda ölü bir çiçek gibi
Hiç bir şey söylemedi size.
Yinede bilinsin;
Ben geçtim karanlıgınızdan,
Siz kaldınız kendi sesinizde,
Kendi boşluğunu duymayan
O nankör,o bencil vefasız kalabalık gibi...
5.0
100% (1)