2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1110
Okunma
Şafaklara hasret, olmayan sabahlara uyudum.
Karanlıklarla yaşadım, yıldızsız gecelerde.
Kaybolan nesneler, kaybolan düşünceler
Senin hayalin ve sevdan idi, kendimi bulduğum
Hep güneşi bekledim, ışıksız gecelerde.
Bil ki bu sevda düşlerle yaşadı.
Sakladım düşlerimi, maveralar ötesine;
varmasın kimseler diye.
Bil ki bu sevda umutlarla yaşadı.
Sakladım umutlarımı, hüzünlerin gölgesine;
bulmasın kimseler diye.
Nerelerdesin bilinmez, mesafeler ölçülmez.
Bir nefes kadar yakın, hiç varılmayacak gibi uzaksın.
Tavırların sezilmez, ahvalin bilinmez.
Annem kadar barışık, bir çocuk gibi dargınsın.
Keşmekeş düşünceler, muamma durumlar,
Ufukta bir kızıllık;
Şafak mı, gûrûb mu? Bilemiyorum.
Kulağımda bir nağme;
Caz mı, hicaz mı? Anlamıyorum.
Lakin yüreğimde bir sevda;
O sensin biliyorum.
Cevap Yaz