Kar yağmış dağlara.

Elleri arasında bir tütün kutusu.
Açıp ağzını, bir yaprak alıyor,
biraz da sarı tütün.
Nasırlı elleriyle sigarasını sarıyor,
bıyığı buz tutmuş.
Dudaklarını hafifçe değdirip
mühürlüyor.

Artık içmeye hazır
bir tütün sigarası var.

Cebinden çıkarıyor çakmağını,
eski muhtar çakmağını.
Sigarasının ucunu yakıyor.

Bir küçük duman kalkıyor.

Bir nefes alıyor içine,
bir nefes bırakıyor
dağlara,
ovalara.

Kar yağmış dağlara.
Hava dumanlı, sisli.

İçinin sisinde
kaybolmuş bir eski anı
canlanıyor gözlerinin önünde.
Gençken ava çıktığı,
at koşturduğu
o günleri,
böyle bir günde, dört nala,
o karlı tepelere…

Sonra bir “of” çekip
acılı bir duman daha alıyor
ciğerlerine.

Aç kuşlar var, dallarda ötüyor.
Kediler pencere kenarlarına tırmanıyor.

Sıcak bir evde olmayı düşlüyor.
Bir soba kenarında,
bir minder üstünde.

Bu karda kurulacak
en iyi düş bu.