1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
46
Okunma
Bazen keskin bir tren düdüğü böler sevdaları
Bir yanda yorgun bir adam bir yanda gözü yaşlı bir kadın
Bütün acılar köhne bir istasyona yüklenir
Ay ışığında karlı bir akşam işli yağlı parlayan raylar
Yastadır hatıralar sanki bir başına kalmış koca şehir
Dalgalarla dolu coşkun bir deniz
Avare bir yakamoz düşmüş sulara
Soluk ışıklı lambalar isyan eder zamana
Üşür yürekler gürül gürül yanan sobanın sıcaklığında
Yalnızlığı dindirmez radyoda çalan şarkılar
Sen mi gitmiştin ben mi kalmıştım bir başına
Uçurtması tellere takılmış çocuk sanki yüreğim
Yorgun kırılmış bin parçaya bölünmüş
Hep hasret Özlem acı düşmüş sevdadan payına
5.0
100% (4)
Cevap Yaz