Aslında, yaşamaya da pek aklım ermiyor ya bu gidişten..
Merak etme, ben iyiyim! Limana vurmuş bir gemi gibiyim,
Aşk fırtınasına yenik düşen!
Aşk denizin de pusula mı yitirmiş gibiyim!
Kendi kendine öten!
Sokak çocukları gibi ağlayıp, gülüşen!
Her iki kanadı kırık bir serçe gibiyim!
Aşk uçurumun dan...
Terk edilmenin verdiği acı ile...
Yaşam boşluğuna düşen!
Bir garibim ben!
Merak etme, ben iyiyim..! Mesela,
Karanlık bir gece de yıldızsız bir çareyim!

Ne yapacağımı bimez bir haldeyim!
Fırını patlamış bir kamyon gibiyim!
Güneşin olduğu yerde, titreyen bir yaprak gibiyim!
Kendi dibini ışitmayan bir mum gibiyim!
Rüzgarın kayadan savurduğu, toz zerresi gibiyim!
Yelkovandan geri kalan, değer verilmeyen zaman gibiyim!
Yaşıyorum işte..
Buna yaşamak denilirse...
Ne ölü sayılırım!
Ne de canlı biriyim!
Ne diriyim!
Ne ölüyüm!
Sadece bir zombi gibiyim!
Üzülme ben böyleyim!
Ben iyi değilim!
Ben artık, delinin biriyim!
Dinçer DAYI