“Ey yol…
En çok da gecenin koynunda
yakarsın insanın yüreğini;
en çok da dönmeni bekleyenlerin.”

Bas gaza şoför gardaş,
gece çöker üstüne ağır ağır…
Farların parlar karanlıkta,
sanki içindeki yangın kadar sıcak,
bir o kadar da yalnız.

Yol uzadıkça uzar bazen…
Kimse bilmez senin hâlini,
kimse duymaz direksiyona yaslanan
o sessiz iç çekişini.
Rüzgâr vurur camına,
yağmur ki sanki döver yüreğini;
ama sen alışıksın be gardaş,
acıya da yükün ağırlığına da.

Molalarda içtiğin bir bardak çay,
yorgunluğunun izi kadar koyu;
gözlerindeki uykusuzluk,
bir ömre bedel sanki.
Ama ekmek dersen…
O başka bir dava.
Onu kazanmak için
gidersin yolların en karanlık yerine bile.

Bas gaza gardaş…
Kasanda yalnız yük mü var sanırsın?
Bir evin ışığı,
bir çocuğun “gel artık” diye titreyen sesi,
bir annenin “Allah’a emanet ol” duası
hep seninle gelir, seninle gider.

Virajlar seni sınar,
rampalar seni anlar,
kaza haberleri içini deler geçer;
yüreğin burkulur bilirim…
Ama sen var ya sen…
Sabırla tutarsın direksiyonu,
kaderle yarışır,
korkuya inat yol alırsın.

Gecenin ortasında
bir türkü tutturursun belki,
yollara selam verirsin,
yalnızlığın çöker üstüne.
Ama bilirsin ki
her dönüşte bir kapı açılır,
bir yüz gülümser,
bir hasret diner sende.

Ve şimdi…
Bas gaza şoför gardaş,
Allah yâr olsun yoluna.
Dönüşün sevince varsın,
gözün arkada kalmasın.

ALİ RIZA COŞKUN

30 Kasım Emektar Şoförler günü kutlu olsun..