8
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
224
Okunma

Tap burda, tap şurda, tap kapının ardında.
Karışmaması gerek, insanın öz yurdunda.
Fethedilen topraklar, halkı değil ahali.
Selçuklu ve Osmanlı Türkleştirmedi yani.
Karışmadı kimsenin dinine ve diline.
Hizmet etti her daim, küfesi iz beline.
İçten birer kurt gibi kemirdi yabancılar.
Asıl Türk olanların , yüreğinde sancılar.
Hancıydık sözüm ona, çorba kaynatan onlar.
Yabancılar öz evlat, yerlide beyin oynar.
Askeri fakirdendir, duaları zâkirden.
Münafık tespih çeker, arada bir kikirder.
Karayı aklamaktır, bunlarda asıl amaç.
O kadar rüsvet yerler, olur hepsi bulamaç.
Yaralıdır yaralı, Öz Türk’ün Atasından.
Adı geçtiği yerde, tütüyor contasından.
Çünkü temizlemişti, Öz Yurdu düşmanlardan.
Bir cacık olmaz dedi, cahil ve pişmanlardan.
Zira bu pişmanların, üç göbekten sonrası.
Ya İngiliz ya Rum’un, adi diasporası.
Kan gurubu belirtmez, bize böyle nasları.
Yüz verdikçe istiyor, içten içe astarı.
Üstüpü kalitesiz,elbet tutmaz kalafat.
Her daim su koyverir, ondan olur bu afat.
Aklına mukayyet ol , zira çok kaptı kaçtı.
Karanlıkta at ürker, katır arayı açtı.
O yüzden diyoruz ki; Ne Mutlu Türküm Diyene.
Zehir ve zıkkım olsun, Mîrî malı yiyene.
Emine Balı Oğuz