Suskunluğum
Bir şehiri
Dile getirdi sayende
Bu saatten sonra dönüşü olmayan
Bütün yollar benim
Gökyüzü bulanık terlerini döküyor
Bulutlar yorgun ve üşüyor
Damlalar sağanak
Üstümde uçuşuyor
Havada ılıman bir rüzgâr
Deniz dalgalı saçlarından vuruyor
Kokusu erguvandan çalıntı
Rengi gözlerinin mavisi
Adalar feribotundayım
Saat ondokuz elli
Sensizliğimin ilk gece yarısı
Artık umurumda değilsin
Martıların kanatlarında
Ne kadar
Asılı dursada umutlarım
Yerin ne kadar belli olsada
Sol yanımda
Yakamoz süslemiş
Gülüşünden eksik
Suskun denizi
Deniz anaları
Bir batıp çıkıyor
Yüreğimin sessizliği gibi
Yemyeşil yosunlar içinde
Gözlerimin alabildiği
Bir yanım avrupa sahili
Bir yanım anadolu
Paramparça umutlarım sergileniyor
Kıyılarında
Son yolculuğum
Son vedam ve
Son buseyi
Konduracağım bu şehrin üstüne
Sonrası
Sonsuz bir elveda
Çekip gideceğim buralardan
Suskunluğumu bırakıp
Huzur bulduğum yerlere

İlker Bulut
03/05/2012. 00.51