Göz pınarlarım da kurudu kalmadı damla yaş.
Tek suçum, olmasıydı gözümün üstünde kaş.
Ne diye sevene, bu denli hoyrat bir savaş,
Ey kalbim üzülme sen de alışırsın yavaş yavaş...

Tutma içinde vefasızları, aç kapıları gitsin.
Zaten sevmediler, bırak başlamadan bitsin.
Bırak senin olmayan kimi mutlu ederse etsin,
Aşktan anlayamayanlar gözyaşlarını nasıl silsin?

Yok mudur senin aşktan başka işin?
O vefasızdan ne ekmeğin gelir ne de aşın,
Açma kapıları, kafeste kalsın sevda kuşun,
Belki ozaman gerçek olur hem hayalin hem düşün...

Zamanla silinir onun da bıraktığı izler,
Gece çöker, karanlık bile güneşi özler.
Ne diye zalim kader onu benden gizler?
Kalbim dayanmaz, geleceği günü gözler...

Bu sözlerim sitem değil derim, sen buna kanma.
İsyan ediyorum diye seni kalbimden silemem sanma.
İyi ol isterim yine de, bir zalimin eline kalma,
Acıyı ben çektim ama dilerim sen de mutlu olma...

Bak sonunda herkes düştü kendi yoluna.
Geziyor sokak sokak, birini takmış koluna.
Kimleri koydu bilmem gögsünün soluna,
Biz de geldik artık, hayat denen yolun sonuna...


~Genç bir şiir seven~
~B......... K.........~
~SAYGILARIMLA~