Sende Mühürlü Dua

Yine sana yazıyorum.
Belki bir dua gibi ulaşır sana bu sözler,
Belki de bir sitem gibi düşer kalbine.
Bilmiyorum…
Ama içimde biriken sessizliğin ağırlığı,
artık susacak kadar güçlü değil.

Çorak topraklar gibi çatlamış dudaklarımla
adını anıyorum,
Her hecesi bir yakarış,
her nefesi bir kefaret gibi.

Sarmaşık yollar sardı içimi,
yönümü kaybettim senin sustuğun yerde.
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir gönül bıraktın bende
bir yaprak daha düştü az önce,
adı senin yokluğundu.

Yürek sazım bile bile yandı,
ama ben sustum.
Çünkü susmak, seni unutmaktan daha az acıtıyordu.

Bir kuş kondu yüreğime dün gece,
belki senin habercindi,
belki Tanrı’nın “sabret” diyen sesiydi.

Muhabbet bağıma prangalar vurmayın,
ben bu aşkı zindanlarda bile büyütürüm.
Yeter ki gözlerin bir kez olsun düşsün yüreğime.

Geri gelen bir mektub gibiyim ben
mührü sende,sözleri eksik kalmış,
ama sevgisi hiç eksilmemiş.

İki gözümün çiçeği,
bu şehir bir girdap gibi dönüyor,
ve ben hâlâ içinde kayboluyorum.
Belki seninle,belki sensiz,
ama hep “sende mühürlü” bir dua gibi…